Gökyüzünde Tam 64 Gün Geçirdiler! İnsan Dayanıklılığının Sınırlarını Zorlayan Kırılamayan Uçuş Rekoru

1958 yılının dondurucu kışında, Nevada çölünün üzerinde bir Cessna 172, tam 64 gün, 22 saat ve 19 dakika boyunca hiç yere inmeden havada kaldı. Pilotlar Robert Timm ve John Cook'un bu akıl almaz denemesi, uçuş sırasında yaptıkları riskli yakıt ikmallerinden, uykusuzlukla mücadeleye, havada tıraş olmaktan motorda yağ değişimine kadar sayısız zorlukla doluydu.

Aviator Zone Academy-Longest Flight Cessna 172-Mar-03-2025-03-00-40-8882-PM

İnsanlık, tarih boyunca uçmanın ve gökyüzünde kalmanın sınırlarını zorlamıştır. Ancak bazı denemeler vardır ki, bilim kurgu filmlerini aratır cinsten, akıl almaz bir irade ve mühendislik dehası gerektirir. Robert Timm ve John Cook’un 1958’de gerçekleştirdiği uçuş, tam da böyle bir hikaye. Bir reklam kampanyası olarak başlayan bu macera, küçük bir pervaneli uçağı iki aydan fazla bir süre havada tutarak, insan dayanıklılığının ve mekanik güvenilirliğin sınırlarını test etti. İşte bugüne kadar kırılamayan ve muhtemelen de kırılamayacak olan bu rekorun tüm detayları.

REKORUN SAHİBİ PİLOTLAR: ROBERT TİMM VE JOHN COOK

Bu destansı uçuşun kahramanları, deneyimli bir İkinci Dünya Savaşı pilotu ve uçak tamircisi olan Robert Timm ile genç ve sertifikalı mekanik pilot John Cook idi. Fikrin sahibi olan Timm, Las Vegas’taki Hacienda Hotel’in sahibini, otelin reklamını yapmak ve 1949’da kırılan 46 günlük uçuş rekorunu geçmek için ikna etti. Otel, bu rekor denemesi için 100.000 dolarlık bir bütçe sağladı. Timm, bu parayla 1956 model bir Cessna 172 satın aldı ve onu tarihe geçecek şekilde modifiye etti.

“HACİENDA”: GÖKYÜZÜNÜN EVRİLEN CESSNA’SI

Rekor denemesi için seçilen Cessna 172 uçağı, adeta bir yaşam kapsülüne dönüştürüldü ve “Hacienda” adı verildi. Uçak, standart özelliklerinin çok ötesine geçen kapsamlı modifikasyonlara uğradı:

  • Ekstra Yakıt Tankı: Uçağın gövdesinin altına, havadayken doldurulabilen devasa bir yakıt tankı eklendi. Yakıtın kanatlara aktarılması için elektrikli bir pompa sistemi kuruldu.
  • Uçuş Esnasında Bakım: Motorun uzun süre çalışabilmesi için özel modifikasyonlar yapıldı. Sağ taraftaki kapının yanına katlanabilir bir basamak eklendi ve motor yağı ile filtre değişimi, uçak havadayken bu basamak üzerinden yapılabiliyordu.
  • Temel Yaşam Alanı: Kokpitin arkasına uyumak için küçük bir minder, temel bir lavabo ve basit bir portatif tuvalet eklendi. Kullanılan tuvalet atıkları poşetlere konulup uçaktan aşağı atılıyordu.
  • Otopilot: Pilotların dinlenebilmesi ve yükün hafifletilmesi için bir otopilot sistemi takıldı.

GÖKYÜZÜNDE 64 GÜN, 22 SAAT, 19 DAKİKA

Robert Timm ve John Cook, 4 Aralık 1958 günü öğleden sonra Las Vegas McCarran Havalimanı’ndan havalandı. Amaçları, 50 günlük rekoru kırmaktı. Çoğunlukla Las Vegas ve Kaliforniya’daki çöl bölgeleri üzerinde uçtular, bazen de tanıtım çekimleri için Los Angeles’a yöneldiler. Pilotlar dört saatlik vardiyalar halinde uçuş yaptı, biri dinlenirken diğeri kontrolü ele alıyordu.

Bu 64 günlük maraton boyunca, uçuş ekibi inanılmaz zorluklarla karşılaştı:

  • Uykusuzluk ve Yorgunluk: Sürekli motor gürültüsü, titreşim ve sınırlı hareket alanı nedeniyle uyku kaliteleri düşüktü. Timm, uçuşun 36. gününde kısa bir süre için kontrol başında uyuyakalmış, otopilot sayesinde facia kıl payı atlatılmıştı.
  • Zihinsel ve Fiziksel Yıpranma: Uzun süreli sıkışık alanda kalma, rutinlik ve monotonluk zihinsel yorgunluğa neden oldu. Kişisel hijyen de büyük bir zorluktu; haftada bir kez duş alabilmek için yerdeki destek ekibinden su ve sabun alıyorlardı.
  • Teknik Arızalar: Uçuş boyunca çeşitli arızalar yaşandı: Kabin ısıtıcısı, yakıt göstergesi ve iniş ışıkları bozuldu. En önemlisi, motorun içinde karbon birikimi arttığı için uçuşun son günlerinde uçak, dolu yakıt tankıyla tırmanmakta zorlanıyordu.

Timm ve Cook, 23 Ocak 1959’da 50 günlük rekoru kırdılar. Ancak inmek yerine, rekoru daha da ulaşılmaz kılmak için 15 gün daha uçmaya karar verdiler. Sonunda, motorun durumu ve güvenlik risklerinin artmasıyla 7 Şubat 1959’da, yani 64 gün, 22 saat, 19 dakika ve 5 saniye sonra Las Vegas’a iniş yaptılar. Yere indiklerinde o kadar yorgundular ki, uçaktan fiziksel olarak kaldırılmaları gerekti.

YÜKSEK RİSKLİ YAKIT İKMAL OPERASYONLARI: YERDEKİ DESTEK EKİBİYLE AKIL ALMAZ BULUŞMALAR

Uçuşun en kritik ve tehlikeli kısmı, havada yakıt ikmaliydi. Bu işlem tam 128 kez tekrarlandı:

  • Benzersiz Yöntem: Hacienda, yaklaşık 6 metre (20 feet) yükseklikte, aynı hızda ilerleyen bir yakıt kamyonunun üzerinde uçuyordu.
  • Yakıt Transferi: Uçakta bulunan elektrikli bir vinç yardımıyla, bir kancaya bağlı yakıt hortumu kamyona indiriliyor, buradan yakıt alınıyordu. Timm veya Cook, açılan kapıdan dışarı uzanarak hortumu uçağın gövdesindeki özel yakıt tankına yerleştiriyordu. Bu işlem, her seferinde yaklaşık üç dakika sürüyordu ve büyük riskler içeriyordu.
  • Malzeme Transferi: Yakıt ikmal geçişleri aynı zamanda yiyecek, su, yağ, filtreler, yedek parçalar, havlular ve diğer malzemelerin transferi için de kullanılıyordu. Yiyecekler, Hacienda Hotel tarafından özel olarak hazırlanmış, kolay tüketilebilir porsiyonlar halinde termoslara konuluyordu.

REKORUN MİRASI VE HAVACILIK TARİHİNDEKİ YERİ

Robert Timm ve John Cook’un bu rekoru, insanlı bir uçağın hiç yere inmeden havada kalma süresi açısından hala kırılamamıştır. Modern teknolojiye sahip insansız hava araçları (örneğin güneş enerjisiyle çalışan Zephyr drone’u) bu rekora yaklaşsa da (64 gün, 18 saat), insanlı uçuş rekoru hala Timm ve Cook’a aittir.

Bu uçuş, Cessna 172 gibi küçük ve güvenilir bir uçağın kapasitesini dünyaya kanıtlamıştır. Aynı zamanda, insan azminin, mühendislik dehasının ve sponsorluk yoluyla yaratıcı reklamcılığın nasıl bir araya gelebileceğinin de bir örneği olmuştur. Hacienda, restore edildikten sonra bugün Las Vegas Harry Reid Uluslararası Havalimanı’nın (eski McCarran Havalimanı) bagaj teslim alanında sergilenmektedir.

EN GÜNCEL HAVACILIK HABERLERİ İÇİN TIKLAYINIZ

Exit mobile version